ΑΚΙΓΔΥ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΠΑΡΕΔΩΣΕ
ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ
Καλούμε στη Συγκέντρωση για τις πύρινες καταστροφές στο Σύνταγμα, Δευτέρα 9/8, 8μμ & στις πόλεις που θα πραγματοποιηθούν αντίστοιχες κινητοποιήσεις
Ως γεωτεχνικοί Δημόσιοι Υπάλληλοι δεν μπορούμε να σταθούμε αδιάφοροι, ούτε ουδέτεροι μπροστά στην καταστροφή που συντελείται ολόκληρο το καλοκαίρι φέτος και με ιδιαίτερη σφοδρότητα την τελευταία εβδομάδα, από τις αναμενόμενες πυρκαγιές, τις οποίες η κυβέρνηση ούτε ήθελε, ούτε κατάφερε να αντιμετωπίσει, έστω και στοιχειωδώς!
Εδώ και πέντε ημέρες όλη σχεδόν η Ελλάδα φλέγεται. Από την Αττική, την Εύβοια, την Μεσσηνία, την Ηλεία, τα Γρεβενά, τη Φωκίδα, τη Χαλκιδική, το Κιλκίς, την Κω, τη Ρόδο, τη Λακωνία, έως την Κρήτη, πρόκειται για μια ανυπολόγιστη φυσική καταστροφή, η οποία βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, ενώ ήδη θρηνούμε μια ανθρώπινη ζωή και έχουν καεί ολοσχερώς εκατοντάδες σπίτια, επιχειρήσεις και γεωργικές εκτάσεις. Και πρέπει να συνυπολογίσουμε την Αχαΐα, που λίγο πριν είχε επίσης καεί, τα Γεράνια, που και αυτά καήκαν στην αρχή του καλοκαιριού, αλλά κι άλλες φωτιές, που μικρότερες μεν, κατέστρεψαν φυσικό περιβάλλον, δε.
Δάση, άνθρωποι, μικρές περιουσίες, αλλά και καλλιεργήσιμη έκταση, παραδόθηκαν στις φλόγες, με το κράτος άφαντο και ανήμπορο να παρέμβει, λόγω των κεντρικών πολιτικών και οικονομικών επιλογών που έχουν γίνει όλα τα τελευταία χρόνια, κατά τα οποία ο νεοφιλελευθερισμός και η θεοποίηση των κερδών των αγορών βασιλεύουν και γίνονται θέσφατα μη αμφισβητήσιμα από όλες τις συστημικές πολιτικές δυνάμεις.
Με άκρατο κυνισμό, η κυβέρνηση της ΝΔ δηλώνει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα φυσικό φαινόμενο, οι συνέπειες του οποίου δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Ωστόσο, τόσο η αδηφάγα «ανάπτυξη» που προωθεί, σε βάρος μέχρι και της τελευταίας σπιθαμής ελεύθερου χώρου, για την εξυπηρέτηση των κάθε λογής επενδυτών (ενέργεια, εξορύξεις, τουρισμός), αλλά και η εγκατάλειψη της δασοπυρόσβεσης και της δασοπροστασίας δεν αποτελούν φυσικό φαινόμενο.
Δεν θεωρούμε «πολιτικό πολιτισμό», ειδικά αυτές τις ώρες, να μην αποδώσουμε τις εγκληματικές και προδιαγεγραμμένες ευθύνες.
Αντίθετα, θεωρούμε υποχρέωσή μας, εκτός από την καταγραφή των ζημιών, να κάνουμε, από τη θέση μας στο γεωτεχνικό κίνημα, καταγραφή των συνειδητών και ψηφισμένων νομοθετικών και πολιτικών παρεμβάσεων, των τελευταίων πολλών χρόνων και όλων των κυβερνήσεων, που οδηγούν σε πολύτιμα συμπεράσματα, όχι μόνο για το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον.
Η ανακοίνωση των συναδέλφων της ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων), ρίχνει φως σε ενδιαφέροντα σημεία, που μεταφέρουμε:
«Είναι για όλους τους δασικούς υπαλλήλους γνωστά τα χρονίζοντα προβλήματα διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών, ιδίως στις ακραίες συνθήκες (θερμοκρασίας και έντασης ανέμου) και της ιδιαίτερα «εύφλεκτης» σύνθεσης της μεσογειακής δασικής βλάστησης.
Είναι επίσης γνωστό σε όλους ότι οι πυρκαγιές αυτές αντιμετωπίζονται πολύ δύσκολα όταν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα στο ξεκίνημά τους, οπότε παίρνουν διαστάσεις και απειλούν όχι μόνο τα δάση αλλά και κατοικημένες περιοχές, η δε μη σωστή επιμέλεια τους μας δίνουν αναζωπυρώσεις με καταστροφικά αποτελέσματα δημιουργώντας πυρκαγιές μακράς διαρκείας επιτείνοντας τα προβλήματα.»
Η ΠΕΔΔΥ, που δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι δεν είναι ο αρμόδιος επιστημονικός φορέας, συνεχίζει: «Ασφαλώς αν ψάξει κανείς λίγο βαθύτερα τις αιτίες των δυσκολιών αποτελεσματικής διαχείρισης περιστατικών πυρκαγιών που πήραν διαστάσεις, θα καταλήξει να εντοπίσει τις αδυναμίες του υπάρχοντος επιχειρησιακού δόγματος του Πυροσβεστικού Σώματος και του τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας του, που εξαρτάται “υπερβολικά” από την εναέρια πυρόσβεση και υποφέρει από κακό συντονισμό (Πόρισμα επιτροπής Γκολντάμερ) δεδομένα, που υπό την τρέχουσα συγκυρία και τις καταστροφές που γίνονται εξαιτίας των δασικών πυρκαγιών, καθιστούν απαραίτητη την ανάγκη αλλαγών στο σύστημα δασοπυρόσβεσης».
Και ζητώντας από «την Κυβέρνηση και ιδίως τον Πρωθυπουργό της Χώρας, ο οποίος έχει πλήρη επίγνωση του προβλήματος των δασικών πυρκαγιών, να σεβαστούν το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών, για την προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος (που στην πραγματικότητα έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους) αλλά και την υποχρέωση της πολιτείας να οργανώσει τον κρατικό μηχανισμό για την αντιμετώπιση των Δασικών Πυρκαγιών», θίγουν την «ανάγκη αναθεώρησης του επιχειρησιακού σχεδιασμού και των επιμέρους συντελεστών του συστήματος πυροπροστασίας (δηλαδή της πρόληψης και της καταστολής) με πλήρη αναθεώρηση του νόμου 2612/1998 που εκ των αποτελεσμάτων απέτυχε.»
Καταλήγουν ότι «Σήμερα είναι απαραίτητο να ληφθεί «κεντρική πολιτική απόφαση» για την αναδιοργάνωση και το ζωντάνεμα των δασικών υπηρεσιών και την επανασύνδεση τους με το φυσικό τους αντικείμενο στο οποίο συμπεριλαμβάνονται ιδίως οι δασικές πυρκαγιές και να εξασφαλιστεί η επαρκής χρηματοδότηση και στελέχωση τους.
Η κοινωνία μας έχει πληρώσει πολύ ακριβά την λανθασμένη απόφαση της κυβέρνησης του έτους 1998 η οποία διαχώρισε το αντικείμενο της πρόληψης από την καταστολή των πυρκαγιών, το λάθος δεν πρέπει να συνεχιστεί.
Αυτό πρέπει να αλλάξει και είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να το πράξει.»
Σημειώνουμε ότι το 1998, κατά δήλωση του Κ. Σημίτη (τότε πρωθυπουργού), η μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στην πυροσβεστική έγινε για δημοσιονομικούς λόγους.
Οι δασικές υπηρεσίες βρίσκονται διαχωρισμένες από τη συνολική διαχείριση της υπαίθρου, ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί ενιαία ένα σύστημα προστασίας του περιβάλλοντος, όχι με κριτήριο το κέρδος.
Επιπλέον, είμαστε υποχρεωμένες-οι να θυμίσουμε ότι στην πρόσφατη τροποποίηση του Ν. Ν.4412/2016, για τις δημόσιες συμβάσεις, που ψηφίστηκε τη φετινή άνοιξη, για τις περιοχές NATURA προβλέφθηκε να μπορούν να δημιουργούνται «τρύπες». Να είναι διάτρητες δηλαδή, αφού «δύνανται να καθορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα μετά από πρόταση των Υπουργών Ανάπτυξης και Επενδύσεων και Περιβάλλοντος και Ενέργειας υποπεριοχές προστασίας στις περιπτώσεις ήπιων αναπτυξιακών έργων». Η προστασία του περιβάλλοντος, δηλαδή, νομοθετήθηκε να γίνεται με έναν διακοπτόμενο τρόπο από τα συμφέροντα των αγορών, με αποτέλεσμα βιότοποι, οικότοποι και άλλες περιοχές, οι οποίες πρέπει να προστατευθούν ως σύνολο, να έχουν μέσα «τρύπες» της λεγόμενης «ανάπτυξης».
Οι οικονομικές προτεραιότητες της κυβέρνησης και όσων τις ψηφίζουν στη βουλή είναι προφανείς: Η Δασική Υπηρεσία ζήτησε χρηματοδότηση 17 εκατομμυρίων για εργασίες διαχείρισης δασών και της εγκρίθηκαν μόλις 1,7 εκατ. Ωστόσο, για την Πολιτική Προστασία εύκολα δόθηκαν 18 εκατομμύρια και ανατέθηκαν με κατεπείγουσες διαδικασίες εργασίες στα περιαστικά δάση. Το Δασαρχείο Θεσσαλονίκης ζητούσε 1,2 εκατ. για εργασίες καθαρισμού σε 7.500 στρέμματα στο Σέιχ Σου και αντί αυτού δόθηκαν με απευθείας ανάθεση από την Πολιτική Προστασία 1,7 εκατ. για 3.000 στρέμματα, όπως αναφέρει ο πρόεδρος της ΠΕΔΔΥ, Ν. Φραγκισκάκης.
Η υπονόμευση της προστασίας των δασών είναι διαχρονική και επιχειρείται από όλα τα κόμματα εξουσίας. Θυμόμαστε τις προσπάθειες αλλαγής του άρθρου 24 του Συντάγματος, αλλά και τις διαρκείς επεμβάσεις για τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων, δια της μετονομασίας τους ως «βοσκοτόπους», «χορτολιβαδικές», «οικιστικής πύκνωσης» και άλλους πολλούς ευφάνταστους χαρακτηρισμούς.
Ταυτόχρονα, οι μεγάλοι ελεύθεροι χώροι, με κορυφαίο το Ελληνικό, επιλέγεται (με τις ψήφους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ) να αποδοθούν για «πράσινους ουρανοξύστες», επενδύσεις τσιμέντου και καζίνο, αντί για μια ανάσα χιλιάδων στρεμμάτων για τους ευάλωτους σε καύσωνες και πυρκαγιές, εκατομμύρια κατοίκους του λεκανοπεδίου της Αττικής.
Όσο για τους επιστήμονες που θα μπορούσαν να προσφέρουν τις δημόσιες υπηρεσίες τους στο κοινωνικό σύνολο και την προστασία της φύσης, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Σύμφωνα με στοιχεία της ΠΟΓΕΔΥ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων), το 2021 έχουν απομείνει οι μισοί γεωτεχνικοί σε σχέση με το 2000. Συγκεκριμένα: το 2000 υπήρχαν 1.200 δασολόγοι Δ.Υ., ενώ το 2021, μόλις 650, ενώ οι γεωπόνοι από 3.800 το 2000, είμαστε 1.900, το 2021, αντίστοιχα, οι κτηνίατροι ήταν 1.150 και τώρα, 565, οι γεωλόγοι ήταν 400 και τώρα, 130, ενώ οι ιχθυολόγοι ήταν 220 και τώρα, 90!
Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι πράσινη, αλλά κατάμαυρη για την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Τα δάση και το περιβάλλον αποτελούν ξεκάθαρη λεία για τους κάθε λογής «επενδυτές» ιδιώτες (τουρισμός, ενέργεια κλπ), γι’ αυτό και όχι μόνο δεν προστατεύονται, αλλά παραδίδονται με τον όποιον τρόπο και με κάθε ανθρώπινη και φυσική θυσία, από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, στην αγορά.
Όσο για την πολιτική προστασία, προτιμάται η αστυνομία, η καταστολή των λαϊκών αντιστάσεων και αντιδράσεων, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί και το «τάισμα» των πρόθυμων ΜΜΕ!
Δεν θα παραμείνουμε απλοί θεατές. Θα παλέψουμε ως γεωτεχνικοί που έχουμε συνείδηση του ρόλου μας και της προσφοράς που οφείλουμε στο κοινωνικό σύνολο και στην προστασία του περιβάλλοντος και της κάθε ζωής (ανθρώπων και ζώων).
Η αλληλεγγύη στους πληγέντες και τις περιοχές που καταστράφηκαν και ο συλλογικός αγώνας για την ανάκτηση και την κατάκτηση των αυτονόητων για την ζωή στον πλανήτη, είναι οι δικές μας αρχές και καλούμε συναδέλφισσες και συναδέλφους να ενώσουμε δυνάμεις και να μην επιτρέψουμε άλλες καταστροφές!
Αθήνα, 9/8/2021
